วิธีแก้ hidden Folder แก้โฟลเดอร์ซ่อนจากไวรัส

     วันนี้เรามาดูอาการอาการหนึ่งที่ไวรัสได้เข้าไปเล่นงานไฟล์หรือโฟลเดอร์ของเรากันครับว่าเป็นยังงัยไปดูรูปกันก่อน

   

      จะสังเกตได้ว่าโฟลเดอร์ในกรอบเหลืองๆถูกซ่อนไว้  และได้แสดงให้เห็นว่าโฟลเดอร์ที่ถูกซ่อนอยู่มีอะไรบ้าง ซึ่งผมได้เปิด Folder Option ให้เห็นกันก่อนครับว่าถูกซ่อนจริง ๆ  แต่หากเราไม่ได้เปิด Folder option แล้ว show hidden folder เราจะมองไม่เห็นนะครับ (เดี๋ยวจะมาสอนกันทีหลัง) ซึ่งอันนี้แน่นอนเราจะรู้ว่าต้องโดนไวรัสอย่างแน่นอน แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับตัวนี้ครับ

   ปุ่ม Hidden ของ Folder แก้ไขไม่ได้ซะงั้นอ้าวแบบนี้ทำงัยล่ะ อย่างแรกผมแนะนำเลยครับว่าสร้างโฟลเดอร์ใหม่แล้วก็คัดลอกไฟล์ลงโฟลเดอร์ใหม่ อ้าวแล้วถ้าโฟลเดอร์ถูกซ่อนมีเป็นร้อยล่ะทำงัย อันนี้ไม่เป็นไรเดี๋ยวขออธิบายก่อนครับว่ามันเกิดจากอะไร

 หากเราต้องการยกเลิกการซ่อนทั้งหมดโดยใช้คำสั่ง cmd สามารถทำได้จาก ไปที่เมนู start แล้วพิมพ์ cmd กด Enter ครับจะได้หน้าต่างนี้ขึ้นมา

 ให้พิมพ์  attrib -s -h -r /S /D *.*  (วรรคให้ถูกต้องด้วยนะครับ) แล้ว Enter จากนั้นกลับไปสังเกตดูในใดร์ฟ ว่า Folder กลับมาแล้วหรือไม่

ตัวอย่าง  โฟลเดอร์ ในไดร์ฟ D ถูก Hidden ไว้ ให้เข้าไปที่ D โดยพิมพ์ d: แล้ว Enter
             เมื่อ เข้ามาอยู่ใน ไดร์ฟ D แล้ว ให้พิมพ์ attrib -s -h -r /S /D *.* ตาม แล้ว Enter
             แล้ว Enter จากนั้นกลับไปสังเกตดูในใดร์ฟ ว่า Folder กลับมาแล้วหรือไม่

- ยกเลิกการซ่อนบาง Folder
  attrib -s -h -r /S /D ชื่อโฟลเดอร์ (ไม่จำกัดว่า ชื่อโฟลเดอร์จะเป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ
  และชื่อโฟลเดอร์จะต้องไม่เว้นวรรค แต่ถ้ามีให้ทำการแก้ไขชื่อก่อน)

    แต่วิธีข้างต้นค่อนข้างยากงั้นเอางี้ดีไหมเราใช้โปรแกรมแก้ไขกันดีกว่านะ อิๆ  เราจะแก้โฟลเดอร์ถูกซ่อนกันแบบง่ายๆกันเลยทีเดียว ไม่ต้องนั่งพิมพ์ให้เมื่อย และไม่ต้องนั่งมาเปิดโฟลเดอร์ที่ถูกซ่อน อย่างแรกไปโหลดโปรแกรมกันก่อนครับ กดแรงๆที่นี่ เมื่อได้มาแล้วก็คลิกเปิดเลย

   

     หน้าตาโปรแกรมก็เป็นอย่างนี้ล่ะครับจากนั้นเราก็คลิกปุ่มตรงกลาง(ภาษาอะไรก็ไม่รู้) เพื่อที่จะไปแก้โฟลเดอร์ที่ถูกซ่อนโดยไวรัส

    ผมขอเลือกไดร์ I แล้วกันครับซึ่งเป็น Handy drive ของผมเองมีโฟลเดอร์ที่ถูกซ่อนอยู่ หรืออีกอย่างหนึ่งให้เราคลิกไปที่โฟลเดอร์ย่อยก็ได้ครับมันจะมองเห็นโฟลเดอร์ที่ถูกซ่อนทั้งหมดแล้วคลิกทีละโฟลเดอร์ หรือถ้าจะแบบกวาดให้หมดไปเลย ^_^ เราก็คลิกทั้งไดร์นี่แหละ เอาเป็นว่าผมคลิกตามรูปด้านบนเลย แล้วคลิก OK แรงๆ (อันหลังแรงๆไม่ต้องทำก็ได้นะอิๆ)

   โปรแกรมก็จะวิ่งเพื่อไปแก้ไขโฟลเดอร์ที่ถูกซ่อนไว้ให้เราจนหมดทั้งไดร์เลยทีเดียว

    ผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโปรแกรมที่ได้นำมาแนะนำในวันนี้น่าจะเป็นประโยชน์อย่างมากกับหลายๆท่านที่ถูกไวรัสเล่นงาน เพื่อเราจะได้นำไฟล์ของเรากลับมาคืนครับ

วิธีลดขนาดรูปภาพครั้งละมากๆ ด้วยโปรแกรม Acdsee

   วันนี้บทความไม่ออกแต่อยากจะนำเสนอคร๊าบ เมื่อเช้างานเข้าพอดีโจทย์คือทำอย่างไรให้เราสามารถลดขนาดของภาพได้คราวละมากๆ ที่นี่มีคำตอบครับ ชอบแบบไหนทำแบบไหนลองดูครับ โดยโปรแกรมนี้จะทำให้เราลดเวลาการทำงานได้เยอะเลยครับหวังว่าคงถูกใจหลายๆท่านนะครับ
    สิ่งแรกที่เราจำเป็นจะต้องมีนั่นก็คือโปรแกรม Acdsee หลายๆคนก็มีในเครื่องแล้วล่ะแต่หลายๆคนยังไม่มีก็หาดาวน์โหลดมาใช้งานได้เลยครับเมื่อคุณติดตั้งเสร็จแล้วก็ดูตัวอย่างตอนต่อไปครับ

1. เปิดหารูปภาพจากคอมพิวเตอร์ของเราครับ

2. Duble Click รูปภาพขึ้นมาโปรแกรม ACDsee ก็จะเปิดโปรแกรมขึ้นมาแบบอัติโนมัติ

3.โปรแกรมจะเปลี่ยนเป็น Photo Manager ครับ

 

 4.กดแป้นพิมพ์ Ctrl+A ครับคำสั่งนี้จะเป็นคำสั่งในการเลือกทั้งหมด น่าจะเคยใช้กันนะครับ หรือจะใช้เลือกทีละภาพโดยกดปุ่ม Ctrl ค้างไว้แล้วใช้เมาส์คลิกเลือกครับ

5. จากนั้นให้ไปที่เมนู Batch+Resize ครับหรือเอาแบบลัดๆเลยก็ Ctrl+R ก็จะได้รดังภาพด้านล่างครับ

6.อธิบายกันนิดเมื่อเห็นเมนูนี้แล้วนะครับการย่อรูปภาพทีละมากๆ ปุ่มแรกคือ 

     - Percentage of originall ใช้สำหรับย่อแบบให้เป็นเบอร์เซ็นจากภาพขนาดจริงเช่นเราอยากลดขนาดภาพสัก 50% เราก็ทำได้ครับ เช่นขนาดภาพ 1200 px เมื่อลด 50 % ก็จะเหลือ 600 px ครับ

    -  Size in pixels ใช้สำหรับกำหนดขนาดภาพได้ตามต้องการครับว่าต้องการใหญ่แค่ไหน กรณีนี้ผมจะใช้บ่อยเพราะว่าขนาดภาพบางภาพมาเป็น 4000 px ผมจะย่อให้เหลือประมาณ 800 px เพื่อทำภาพ Gallery ในเว็บไซต์ อันนี้ก็กำหนดตามใจชอบได้เลยครับ

    -  Actual/Point size ใช้สำหรับกำหนดภาพที่เราต้องการขนาดเช่น เซนติเมตร มิลลิเมตร หรือนิ้ว

    เมนูนี้เลือกได้ตามความเหมาะสมเลยครับ

7.  ตำแหน่งที่จะบรรทึกอยู่ที่ไหนอย่างไร

      - Remove/replace original file ใช้สำหรับเราไม่ต้องการเก็บไฟล์เก่าไว้เราจะบันทึกทับครับ

      - Rename modified images and place insource folder เมนูนี้จะสร้างไฟล์ขึ้นมาใหม่ในโฟลเดอร์เดิมนั่นแหละครับ แต่ว่าจะมีชื่อ Resize_xxx ตามขึ้นมา

      -  Place the modified images in the following folder เมนูนี้เปลี่ยนที่อยู่ของไฟล์ใหม่เลยครับ เราสามารถคลิกที่รูปโฟลเดอร์แล้วเลือกตำแหน่งที่อยู่ได้เลย จากนั้นก็ไม่มีอะไรครับให้มันเป็นค่าปกติอย่างเดิม แล้วคลิกโอเค

 8. โปรแกรมจะกลับมาที่หน้าเดิมที่เราต้องการครับ แล้วคลิก Start Resize ครับ ขนาดของภาพที่เราตั้งผมแนะนำให้ตั้ง width เป็นขนาดที่ต้องการนะครับส่วน Height ความสูงนั้นก็ลบจากค่า width ออกสัก 200 ก็พอเดี๋ยวโปรแกรมจำคำนวณให้ใหม่ครับ

9. โปรแกรมก็จะทำงานไปเรื่อย ๆจนหมดรูปภาพที่เราเลือกครับ  เสร็จแล้วก็ไปเปิดดูไฟล์ที่เราบันทึกไว้

   

มาดูว่า USB3 คืออะไรกันซึ่งโน๊ตบุคทุกวันนี้ก็มีพอร์ตนี้กันแล้ว

           ทุกวันนี้โน๊ตบุคใหม่ๆมีช่องเชื่อมต่อแบบ USB3.0 กันแล้ว แล้วเราจะทำอย่างไรดี ปล่อยไว้เฉยๆหรือจะลองของกัน สำหรับผมลองของกันดีกว่า 555+ สำหรับเจ้า USB3.0  นั้นสามารถส่งถ่ายข้อมูลได้ถึง 5 Bbps เลยทีเดียว อยากรู้แล้วสิว่าเป็นอย่างไรแล้วสิ่งที่เราจำเป็นต้องรู้เป็นเบื้องต้นคืออะไร

สำหรับการพัฒนา USB3.0 นั้นอาศัยการตั้งหลักเกณฑ์ในการพัฒนาในเรื่องหลัก 3  เรื่อง ได้แก่ ต้องมีการใช้พลังงานที่มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น ความเข้ากันได้กับรุ่นเก่า การปรับปรุงประสิทธิภาพในการถ่ายโอนข้อมูล ใช้พลังงานน้อยลงในการย้ายข้อมูลขนาดเท่าเดิม กุญแจสำคัญในการพัฒนา USB 3.0 คือ การปรับปรุงเรื่องประสิทธิภาพในการใช้พลังงาน ซึ่งเป็นเรื่องที่จำเป็นในการยืดอายุการใช้งานของแบตเตอรี่สำหรับอุปกรณ์พกพา ไม่ว่าจะเป็นโฮสต์หรืออุปกรณ์เสริม มีการพัฒนากรอบการทำงานหลายอย่างเพื่อลดการใช้พลังงานโดยรวมของอุปกรณ์ USB รุ่นใหม่อันประกอบด้วย -          การขจัดเรื่องการสอบถามอุปกรณ์ -          การขจัดเรื่องการกระจายแพคเก็ต -          สถานะพลังงานต่ำระหว่างการถ่ายข้อมูล -          เพิ่มความเร็วในการถ่ายโอนข้อมูล 10 เท่า ความเปลี่ยนแปลงประการแรกที่ช่วยลดการใช้พลังงานคือ การขจัดการสอบถามอุปกรณ์ (device polling) ใน USB 2.0 โฮสต์คอนโทรลเลอร์ต้องทำการสอบถามอุปกรณ์ที่รู้จักอย่างต่อเนื่องเพื่อตรวจ สอบว่ามีข้อมูลหรือต้องการส่งข้อมูลกลับมายังระบบโฮสต์หรือไม่ การสอบถามอุปกรณ์ทำให้อุปกรณ์ทุกตัวต้อง “ตื่นตัว” อย่างเต็มที่และสามารถส่งข้อมูลได้ตลอดเวลา อันหมายความว่า อุปกรณ์แต่ละตัวต้องเปลืองพลังงานในการส่งสัญญาน ตอบกลับไปยังระบบโฮสต์  เมื่อไม่มีข้อมูลที่ต้องการส่งกลับไปท้ายที่สุดโฮสต์ยังกินพลังงานอย่างต่อเนื่องจากการถามอุปกรณ์ต่างๆ ว่ามีข้อมูลที่ต้องการส่งหรือไม่ ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว ไม่มี ความเปลี่ยนแปลงประการถัดมาคือ การเปลี่ยนรูปแบบการถ่ายโอนแพคเก็ตจากการกระจายมาเป็นการถ่ายโอนโดยตรง เมื่อโฮสต์ USB 2.0 มีข้อมูลที่ต้องการส่งไปยังอุปกรณ์ มันจะกระจายข้อมูลไปให้แก่พอร์ตทุกตัวต่อจากนั้นฮับทุกตัวที่สัมพันธ์กันต้องกระจายแพคเก็ตไปยังพอร์ตที่เกี่ยวข้อง แต่ละอันอีกครั้ง ท้ายที่สุด อุปกรณ์แต่ละตัวบนบัสต้องประมวลผลข้อมูล (ใช้พลังงาน)เพื่อพิจารณาว่ามันเป็นเป้าหมายของการส่งข้อมูลครั้งนี้หรือไม่ SuperSpeed USB มีการเปลี่ยนโปรโตคอลให้จัดส่งข้อมูลไปยังเป้าหมายที่ต้องการโดยตรง ซึ่งทำให้โฮสต์ต้องมีความชาญฉลาดมากขึ้นที่จะทราบว่าอุปกรณ์อยู่ตรงส่วนใด อันประกอบด้วยพอร์ตใดของฮับ (หรือพอร์ตต่าง ๆ หากมีฮับหลายตัวต่อคั่นกลางระหว่างฮับกับโฮสต์)  เส้นทางการส่งข้อมูลออกไป เทคนิคนี้ช่วยลดการใช้พลังงานโดยรวมทั้งในแง่การเจาะจงเป้าหมายที่ต้องการ ส่งข้อมูลไปให้โดยเฉพาะและมีเพียงเป้าหมายเท่านั้นที่ต้องมีการประมวลผล ข้อมูล ความเร็วที่เพิ่มขึ้นมากถึง 10 เท่ายังช่วยลดปริมาณการใช้พลังงานโดยรวม  ทั้งนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าตัวรับส่งข้อมูลความเร็ว 5 Gbps จะใช้พลังงานในการส่งข้อมูลน้อยกว่าตัวรับส่งข้อมูลความเร็ว 480 Mbps ปกติ USB 2.0 จะมีอัตราการใช้พลังงานอยู่ที่ 4.75 v. – 5.25 V. ต่อพอร์ท และใช้กระแสอยู่ที่ 500mA ซึ่งหากคิดเป็นอัตราค่าพลังงานต่อความเร็วแล้วจะได้ที่ประมาณ 960 Kbp/s ต่อ mA แต่ USB 3.0 จะใช้พลังงานมากกว่าเก่าเกือบสองเท่า คือที่ประมาณ  900mA  แต่ได้ความเร็วกลับมาประมาณ 10 เท่า  อย่างไรก็ดี สิ่งที่เรากำลังพูดถึงคือการลดพลังงานโดยรวม ไม่ใช่เพียงแค่กระแสไฟสูงสุดที่เกิดขึ้นเพียงชั่วระยะเวลาอันสั้นเมื่อตัว รับส่งข้อมูลเริ่มทำงาน เมื่อเราคำนึงถึงระยะเวลาทำงานของตัวรับส่งข้อมูลที่ลดลงประมาณ 10 เท่า ดังนั้นพลังงานทั้งหมดที่ต้องใช้เพื่อส่งข้อมูลจำนวนเท่ากันดังเช่น  การย้ายไฟล์จากเครื่องคอมพิวเตอร์ไปยังแฟลชไดรฟ์  ย่อมลดลงอยู่ในช่วงระหว่าง 20 เปอร์เซนต์  (เวลาใช้ไฟสูงสุดสองครั้งซึ่งใช้เวลาในการทำงานเพียงหนึ่งในสิบของเวลาเดิม)  กับ 50 เปอร์เซนต์ (เวลาใช้ไฟสูงสุดห้าครั้งซึ่งใช้เวลาในการทำงานเพียงหนึ่งในสิบของเวลาเดิม)  ของพลังงานทั้งหมดที่ต้องการใช้ในการส่งข้อมูลขนาดเดียวกันผ่านทาง USB 2.0 เมื่อผสมผสานระหว่างประสิทธิภาพการจัดพลังงานขณะว่างงานที่ผ่านการปรับปรุงให้ดีขึ้น คือจะมีโหมด  Idle, Sleep, Suspend  และ ไม่มีการกระจายแพคเก็ตและขจัดเรื่อง polling , พลังงานที่ใช้ในการส่งข้อมูลโดยเฉลี่ยที่ลดลง ทำให้ SuperSpeed USB จะใช้พลังงานประมาณไม่เกินหนึ่งในสามของ USB 2.0 เท่านั้น ผลพลอยได้จากการที่  USB 3.0 สามารถส่งพลังงานถึง  900mA นั้นคือ จะะทำให้การชาร์ตอุปกรณ์ที่สนับสนุน USB 3.0 ที่เสียบผ่านสาย USB 3.0 ชาร์ตเร็วขึ้นด้วย ความเข้ากันได้กับรุ่นเก่า หัวใจสำคัญลำดับถัดไประหว่างการพัฒนาคือ การคงรักษาความเข้ากันได้กับ USB รุ่นเก่า  ในระหว่างการพัฒนา มีการพบว่าสายเคเบิลและหัวต่อที่ใช้อยู่นั้นไม่สามารถทำให้เกิดความน่าเชื่อ ถือมากพอสำหรับการถ่ายโอนข้อมูลที่ความเร็ว 5 Gbps ดังนั้นนักพัฒนาจึงได้ตัดสินใจว่าจำเป็นต้องส่งสัญญาณผ่านทางตัวนำแยกต่าง หากแทนที่จะใช้ตัวที่มีอยู่แล้วใน USB 2.0 สรุปแล้วนักพัฒนาเลือกที่จะใช้วิธีการส่งสัญญาณที่ต่างออกไปแบบ Full  Duplex ซึ่งมีรากฐานมาจากมาตรฐานทางไฟฟ้าของ PCI Express Full Duplex คือการส่งข้อมูลแบบสองทิศทางได้พร้อมกันในทันที (สังเกตได้จากโลโก้ด้านบน ที่มีลูกศรสองหัว) ซึ่งในเวอร์ชันที่เราใช้ๆ กันอยู่นั้นจะสามารถส่งข้อมูลครั้งละ 1 ทิศทาง สังเกตได้ว่ารูปแบบสาย USB 3.0 นั้นจะมีถึงสี่เส้น โดยใช้ทิศทางละสองเส้น ต่างจากเวอร์ชั่น 2.0 จะมีสายที่ใช้ในการส่งข้อมูลเพียงคู่เดียวเท่านั้น แล้วความเข้ากันได้กับรุ่นเก่ามีความหมายอย่างไร  เมื่อเราพิจารณาจากมุมมองของผู้ใช้ทั่วไป มันหมายความว่าสินค้าทุกตัวที่มีอยู่ซึ่งทำงานได้ตรงตามมาตรฐานจะสามารถทำ งานร่วมกับสินค้าใหม่ทุกตัวที่สนับสนุนมาตรฐานใหม่ อันหมายความว่าเคเบิลที่มีอยู่แล้วดังเช่น ปลั๊ก ต้องสามารถใช้กับตัวรับรุ่นใหม่ที่เหมาะสม ในทางกลับบ้าน เคเบิลรุ่นใหม่ต้องสามารถใช้กับตัวรับรุ่นเก่าได้เช่นกัน เป็นที่ชัดเจนว่า เคเบิลและปลั๊กที่สนับสนุนมาตรฐานการรับส่งข้อมูลแบบ SuperSpeed USB จะมีตัวนำอันใหม่ทั้งในส่วนเคเบิลและหน้าสัมผัสอันใหม่ในปลั๊ก นอกจากนี้ ตัวรับรุ่นใหม่ต้องมีหน้าสัมผัสแบบใหม่รวมไปถึงรองรับหัวต่อแบบใหม่ที่ต้อง การได้เช่นกัน  ลดการทำงานที่สูญเปล่า กุญแจสำคัญลำดับสุดท้ายในการพัฒนาคือการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้บัสโดย รวม เราได้กล่าวมาแล้วว่า การขจัดเรื่องการสอบถามอุปกรณ์,  การปรับสถาปัตยกรรมเป็นแบบ Full Duplex ของ SuperSpeed USB ช่วยให้สามารถรับส่งข้อมูลได้สองทางพร้อมกันต่างจากสถาปัตยกรรม USB 2.0 ที่เป็น Half Duplex  ใน USB 2.0 บัส Half Duplex ที่มีเส้นทางส่งข้อมูลเพียงชุดเดียว สำหรับการถ่ายโอนข้อมูลก่อให้เกิด ประเด็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพบัสสองประการ ประการแรกคือบัสต้อง “หมุนตัว” ทุกครั้งที่ทิศทางการไหลของข้อมูลเปลี่ยนไป อันหมายความว่าตัวส่งข้อมูลต้องหยุดทำงานตรงปลายด้านหนึ่งของการเชื่อมต่อ เมื่อตัวรับที่อยู่อีกด้านหนึ่งหยุดทำงาน เมื่อกระบวนการนี้เสร็จสมบูรณ์ การย้อนกลับจะเกิดขึ้นเมื่อตัวรับเริ่มทำงานบนอุปกรณ์ตัวแรกและตัวส่งเริ่ม ทำงานบนอุปกรณ์ตัวที่สอง การทำงานแบบนี้ทำให้มีการใช้เวลาบนบัสอย่างสูญเปล่าซี่งมีนัยสำคัญที่ทำ ให้สมรรถภาพลดลง ผลพวงที่ตามมาคือต้องมีการถ่ายโอนข้อมูลเดิมให้เสร็จสิ้นก่อนที่จะการถ่าย โอนอันถัดไปจะเริ่มขึ้น อันหมายความว่าอุปกรณ์ฝั่งรับต้องแจ้งว่าได้รับข้อมูลแล้วและอุปกรณ์ฝั่งส่ง ต้องรับรู้สัญญาน ก่อนที่จะมีการส่งข้อมูลถัดไปผ่านบัส ในสภาพแวดล้อมของ SuperSpeed  ซึ่งมีเส้นทางส่งข้อมูลสองชุดบนอุปกรณ์ทุกตัว ชุดหนึ่งใช้สำหรับรับข้อมูลและอีกชุดหนึ่งใช้สำหรับส่งข้อมูล อันเป็นการขจัดเวลาหมุนตัวของบัส  นอกจากนี้ยังช่วยให้สามารถส่งข้อมูลเพิ่มเติมจากฝั่งส่งโดยไม่รอการแจ้งว่า ได้รับข้อมูลแล้วจากฝั่งรับ ปัญหาจากการความเร็วที่เพิ่มขึ้น การส่งข้อมูลมักมีคอขวดที่จำกัดสมรรถภาพของการส่งข้อมูลทั้งหมด ในขณะที่ USB 2.0 High-Speed (และแม้แต่ USB Full-Speed ความเร็ว 12 Mbps และ USB Low-Speed ความเร็ว 1.5 Mbps) มีความเร็วเกินพอสำหรับการใช้งานบางประเภท แต่สำหรับการใช้งานบนเครื่องคอมพิวเตอร์แล้ว USB 2.0 ได้กลายเป็นคอขวดในช่วงระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา อันเป็นเหตุผลสำคัญให้มีการพัฒนามาตรฐานใหม่ที่เน้นเรื่องการถ่ายโอนข้อมูล อันเป็นการขจัดคอขวดที่มีอยู่ในปัจจุบัน ไม่ว่าสื่อที่ใช้บันทึกข้อมูลจะเป็นแบบจานหมุน เช่น ฮาร์ดดิสก์, ซีดี, ดีวีดี , แบบโซลิดสเตทหรือแฟลชไดรฟ์ที่มีการใช้งานกันอย่างแพร่หลาย สื่อเก็บข้อมูลเหล่านี้มีความสามารถในการถ่ายโอนข้อมูลในอัตรามากกว่าที่ USB 2.0 สามารถทำได้ ดังนั้นคำถามก็คือ มีสื่อเก็บข้อมูลในปัจจุบันที่สามารถอ่านและเขียนข้อมูลด้วยอัตราใกล้เคียง 5 Gbps หรือไม่ คำตอบก็คือมีสื่อเช่นนั้นจริง แต่ยังไม่มากนัก คำตอบนี้อาจทำให้หลายคนเกิดความกังวลว่า SuperSpeed USB จะกลายเป็นคอขวดอีกครั้งหรือไม่ เป็นที่แน่นอนว่ามันสามารถเกิดขึ้นแต่คงไม่ใช่ในระยะเวลาอันใกล้นี้  นักวิชาการหรือผู้รู้ด้านคอมพิวเตอร์ คาดการว่า SuperSpeed USB ควรมีอายุยืนยาวไปอย่างน้อยอีก 5 ปี ข้อมูลอ้างอิง   www.usb.org ขอบคุณข้อมูล http://notebookspec.com/web/?p=82474